Gönlümün Bahçesi Şiiri - Veysel Kuzenler

Kuş olup üzerlerinden uçsam keşke
Yolların bana olan zulmü bakidir
Bir şey gelmez elimden susmaktan başka
Dillerin bana olan zulmü bakidir

Gerçekleşir namertlerin muratları
Bu kişilere edilen himmetleri
Kıskanıp kırdım gerilen kanatları
Kolların bana olan zulmü bakidir

Herkesin başında vardır bir çilesi
Derde maruz kalanın gelir ölesi
Koklanmaya değmez gönlümün bahçesi
Güllerin bana olan zulmü bakidir

Sürurla, huzurla haşır neşir oldum
Gezdim, tozdum bula bula keder buldum
Loş bölgelerin tamamına savruldum
Yellerin bana olan zulmü bakidir

Ben, efkarın derdin en âlâ yolcusu
Kederler, tasalar kurdu bana pusu
Her bir köşede oldum alay konusu
Kulların bana olan zulmü bakidir

Şeytan ki, günahsız her insana düşman
Fakat uyma ona ol şeytana düşman
Mızrap bana düşman, nağme bana düşman
Tellerin bana olan zulmü bakidir