O Benim İşte Şiiri - Kazım Üçok

Gönlümde hicranı uyuttum sanma
Kapanmaz içimde açtığın yara
Her akşam, her akşam bakıp uzaklara
İçin için ağlayan biri var ya
O benim işte... O benim işte…

Ne fallar tuttum senden yana ne hayaller kurdum
Bir deli rüzgâr gibi estim savruldum
Hasreti Leyla diye yudum yudum
İçtiğim o sabah var ya
O benim işte... O benim işte…

Elbet solar rengi güllerin vakti gelince
Solmayan bir gülsün sen gönlümde senelerce
Ah çekerim zulamda o resmi görünce
Hani ahlar içinde bir aahh var ya
O benim işte... O benim işte…

Hâlâ yolları karlı o yerde misin?
Aynı güzellikte aynı demde misin?
Hasta mı, sayrı mı yoksa kederde misin?
Hani tellerde titreyen bir segâh var ya
O benim işte... O benim işte...

Nasıl da çocuksuydu hallerin
Saçların buğday sarısı ufacıktı ellerin
Beni benden alan o gülüşlerin
Ardında dönen o semah var ya
O benim işte... O benim işte…

Neler yaşamışız biz seninle neler görmüşüz
En kötü düşleri bile hayra yormuşuz
Nice ırmaklardan geçip çaylarda boğulmuşuz
Ta ötelerden gelen bir eyvah var ya
O benim işte... O benim işte…

Dinlediğim her şarkıda yazdığım her şiirde
Hasret dökülür kirpiklerimden perde perde
Gördüğüm düşlerin en güzel yerinde
Henüz doğmamış bir günah var ya
O benim işte...
O benim işte!..