Sakın, unuttum sanma, o yılları...
Bedenim burda, aklım sende kaldı.
Parça parça ettim, prangaları...
Cesedim bende, fikrim sende kaldı.
Kopmak istedikce, bağlandım sana
Yeşillik orman göründü, çöl-vâhâ
Kan revan içinde, çıktım sabaha
Ellerim bomboş, rüyam sende kaldı.
Kime anlatsam, ne anlar ki aşktan
Zalime bahsetme, adalet haktan
Tatlı can, ayrılıp giderken ruhtan
Kendim tabutta, gönlüm sende kaldı.
Sıra sıra dizilir, gider günler
Toz duman olur, uçar gider küller
Beni şaşırttı, düm düz giden yönler
Pusulam bozuk, rotam sende kaldı.
Bilmiyorum, kiminlesin sen şimdi?
Kim tutuyor, acep kınalı elini?
Nerden bilsin eller, senin derdini?
Umuttum sanma, kalbim sende kaldı.
Hüdaverdi Öz
Kayıt Tarihi : 25.8.2025 09:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!