Gönle Salansın Şiiri - Kemal Berk

Bu gözler görmüştü güzeli sende
Çiçeğin özünden balı alansın
Dostluklar sendedir düşmanlık bende
Aşķı sevdaları gönle salansın

Tatlı sözle gelip gönlüme girdin
Ansızın gelerek gülleri verdin
Aklımdan geçmeyen dertleri verdin
Arının iğneyi kalbe salansın

Önüme geçerek ilk adım attın
İlk sözünle hemen çamura yattın
Yüzüme tokadı sözünle carptın
Hayatın dışına hemen salansın

Mutluluk oyunu çabucak bitti
Kendini gösteren oyuncak itti
Kemiği görünce kaçarak gitti
Sevda aleminin dışa salansın

Karlar yağmış yağmur yağmış neyine
Yürekteki pislik senin keyfine
Yönelmezki insanlığın meyline
Mutsuzluğu zehri balla salansın

Kül'özünün ömrü sevene özel
Batırır iğneyi kendine güzel
Yorulmadan sürer çiçeği yüz el
Gönülden gönüle huzur salansın

Kemal'eren /Kemal Berk