Gönderilmeyen Mektuplar 1

Bulutlu havaları sevmezdin ya eskiden,
Gökyüzü umudun adı olmalı diye eklerdin ya önceden.
Şimdi hiç gelme buralara sevdiğim!
Hiç dolanma bu şehrin sokaklarında.
Sen gittiğinden beri güneş yüzünü göstermiyor,
Bir sis kapladı ki bu şehri göz gözü görmüyor.
Havada bulutunu bu şehre giydirdi,
Ne baharın, ne kışın güzelliği var artık
Nefes aldırmıyor.
Senden sonra günlerim hep siyahi gökyüzüm ağlamaklı,
Seninle birlikte yıkıldı hayatın geçici tahtı.
Hiç gelme artık buralara sevdiğim!
Gidişinle ben, yokluğunu duman altı gecelere bıraktım.
Sözümü tutamadım, sensizliğin şerefine içtikçe,
Ak düşmüş saçlarımı da tütün rengine boyadım.
Ama naparsın ömrüme gönlüme hayallerime yakışanım,
Yanıma yakışmadı bir kere.
Yakışmayan herşey benle yürürken hayat serüvenimde,
Bir tütünde benden gelsin seni bana çok gören ömrüme.
Bir de güzel haber vereyim sana Sevdiğim,
Gözyaşlarımı kuruttum artık tek damla akmıyor.
Hasretin gönlümü yoklamaya başlayınca,
Bir avuç ölüm toprağı saçıyorum,
Sesi soluğu kesiliyor.
Suskunluğuma yorgunumlar ekleyeli,
Beter halimde artık yadırganmıyor.
Aklımda diziliyor özlemin mısraları,
Onu da mürekkebi tükenmiş kalemim,
Artık yazmıyor.
Yolun düşse de uğrama sokağıma Sevdiğim!
Ben seninle tamamladım ömür yolculuğumu,
Gidişinle noktaladım mutluluk oyunumu.
Hiç gelme buralara artık sevdiğim!
Görsen de beni tanıyamazsın.
Bu kentin terkedilmiş sokaklarında,
Benden tek bir iz dâhi bulamazsın.
İlk karşılaştığımız an kazınsın aklına,
O aşık olduğun kadını hatıralarında yaşat,
Sakın gönlünden ayrı koyma....
Döndü Dülger