*Sevgili Deniz Fenerim,*
Bu mektubu sana yazmak, belki de uzun zamandır içimde birikenleri dökmenin en sessiz ama en güçlü yolu. Yazmaya cesaret edemediğim duyguların, yorgunluğumun en sessiz limanı oldun. Seninle karşılaşmak bir tesadüf gibi görünse de, aslında hayatın bana sunduğu en güzel rastlantıydın.
En karanlık anımda, içimdeki deniz alabora olmuşken, sen geldin. Dalgaları durdurdun. Kıyıya vuran bir nefes gibi sakinleştirdin beni. Çırpınırken uzattığın el, tutunduğum tek gerçekti. O an anladım ki hiçbir şey tesadüf değilmiş. Sayfa aralarına sıkışmış cümlelerin gizli kahramanı senmişsin. Her kelime sana yazılmış gibiydi. Ben okudukça seni bulmaya çalıştım ama kendimi kaybettim satır aralarında.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta