Goncaydı Gonca Şiiri - Hamiye Gül

Daha beş yaşında goncaydı gonca,
Hoyrata savurdular açmadan önce.
Billur gibi dupduru tazeden taze,
Kıran girdi ömrüne gülmeden önce.

Bal rengi gözlerinde ne çok gam var.
Söylemez içinde kızılcık sopalı harman...
Çeke çeke doldurmuş cigerine hicran,
Düşmüyor dudağından tek bir kelam.

Burkuluyor yüreğim halini görmeye,
Öğrendim derdini yaşım kemâle erince.
Allah'ım tahanmülüm bu acıya yetmedi;
Beş yaşında çocuk nasıl sabır gösterdi.

Keskin çizmiş sınırı göstermez varlığını,
Çekingen haliyle yaşar derin korkuları.
Beş parmak kımıldasa şiddet sanıyor,
Dehşetin sancısını kimseye bildirmiyor.

O gün çok farklıydı şaşırdım görünce,
Büyük bir kaybı vardı virane gönlünde,
Kahkahaya boğululuyor bu son radde,
Tutamıyorum yitip gidiyor ellerimde.

Bitti artık narsist ona yapıp edeceğin,
Ali Cengiz oyunlarını beş paralık ettim!
Devrana bildirdim masumu yücelttim.
Öz güvenini mutlluluğuyla bahşettim.

Gümüşgül'üm,kıydırmam gül goncaya ,
Alıp sırtından yükleri paramparca ettim.
Çocuk demeden reva gördüğün hiddeti,
Ayağımın altında ezdim paçavra ettim!