Yeryüzü yalnızlığını anlatan hormon çifliğinde
Kendini üretmeye alıştırmış ve kabullenmiş haliyle insan
Alıp atmalı atölyelikli şehirleri yutup içine alan gar-garajlarda
Yol kenarlarında gırtlağına kadar gömülü çöp bidonları gibi atık...
Kendi soyunu tüketmek için adeta
Dövdükleri kızgın demirlerden daha büyük öfkelerle kudurup
Toprağında söyleştikleri hayatı yerinden kazımaya kurmuş saati
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta