Gölgeyle Yazılmış cümleler

Gölgeden bir kalem alır gece,
Ay ışığında titrer suskun harfler.
Ne bir mürekkep, ne beyaz bir sayfa—
Sadece hatıralar, sadece izler.

Her cümle, bir sessizliğin yankısı,
Yaralı bir bakışın devamı gibi.
Zaman silerken dudak izlerini,
Gölgede kalır adın, gizli ve diri.

Camda buğulu bir isim misali,
Geçmişin soluğu vurur içime.
Kimi cümle tamamlanmamış hâlâ,
Kimi suskun kalmış bir “keşke” içinde.

Unutulmuş mektuplar, solmuş yüzler,
Bir albüm gibi düşer göz kapaklarıma.
Okunmayan dizelerle dolar gece,
Ve kalbim…
Gölgeyle yazılmış bir kitap gibi kapanır usulca.