Gölgeye Konan Kuş Şiiri - Seyrani Göl

Bir kuş vardı,
rüzgârı değil
gölgeyi seçmişti yuva diye.
Kanatlarında geceye saklanan sırlar,
gözlerinde suskun bir göçün izi vardı.

Hiçbir ağaca konmadı,
çünkü ağaçlar dile gelirdi,
ve o, sözcüklerden korkuyordu.
Sadece karanlığın konuşmadığı
yerlere düşürdü tüylerini.

Gölgeye kondu her seferinde
ışığın unuttuğu
ama hatıraların beklediği yerlere.
Belki bir ses,
belki de bir sessizlik olsun diye.

Karanlıkta büyüyen çiçekler gibi,
varlığı
ancak yokluğu anlatınca anlaşılırdı.
Ve her çırpınışında
gökyüzü biraz daha susardı.

Sen sandın ki kuş sustu
oysa en derin çığlık
gölgeye konmuş bir kuşun
uçmamayı seçmesindedir.
S.GÖL