Gölgende Yeşerir Şiiri - Süleyman Öztürk 2

Kalbimde bir kızıl cehennem ateşidir elemin
Nasıl huzur bulsun gönül öksüz, bak işte sen gittin
Hasretin acısı sinede kor, yakarken derinden
Yetişir ruhuma bir ezel nağmesi gibi sesin

Yanımda yöremdesin işte uzaklıklar izâfi
Bir sen varsın her daim bir de inleyen ten kafesi
Tecessüm etsin iştiyakla bekliyorken hayali
Hüzün çöker sineye senden öte gönülden içeri

Kıyısız denizlerde suya hasret ağlar yanıklar
Seni bekler ümitle ne olur kabul olsun dualar
Afakta görünmesen de her batışın sabahı var
Gölgende yeşerir alem senden türlü hayat doğar...