Senli ve senden habersiz ortak bir sayfayı birlikte kelimelere dökerken gözlerinde kaybolmamak için sadece gölgene bakarak seni tanımak yetiyor bana. Gölgende ki o karanlık silüetünde seni ararkan sana ait kocaman bir güneşi fark ettiğim de karanlık dünyamla bir kez daha başbaşa kalıyorum.
Biliyorum belki de hiç bir zaman yüreğimde haps olmuş kelimeleri söylemeyeceğim sana. Gün gelecek önce sen gideceksin… ve arkandan gölgen. Ve geride kahkalarından, tebessümlü kelimelerden bir gölge yaratacağım kendime. Sana ve kendime dair…
(23-03-2010)
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta