Yağmur yağıyor gecenin bu serin deminde
Saçaklarda serçeler üşüyor, içerde ben
Kırık bir aynanın yüzünde kendimi görüyorum sonra
Pencerenin buğusunu gösteriyor bir tarafı
Bir tarafı yüzümdeki ölüm çizgisini, hayal meyal
Yağmurun sesi serçeleri ürkütüyor ben hüzünleniyorum
Hangi mevsimin yağmuru bu, aynanın yüzünde
Ölü bir gecenin serinliğinde, karanlık ürküyor koynumda
Sonra, sonra ben korkuyorum koynumdaki karanlıktan
Üstümü örtüyorum, geleceğin sıcak aydınlığıyla
Uzakların getirdiği hasret bulutlarını göğe bağışlıyorum
Sisli düşüncelerin gölgesinde yüzünü görüyorum
Yalnız hatırlamak için kırık aynadan yüzüme bakıyorum
Hatırladığım sen değilsin, aynanın yüzüne sinmiş
Kokun sadece
Sen nerdesin, sesin nerde
Kaç zaman oldu hatırlamayalı seni
Kaç zaman oldu anılarımdan çıkalı
Yağmurlu bir gecede yitirmiştim yüzünün gölgesini
Bak yine yağmur yağıyor
Lakin ne sen varsın artık ne de senli anılar
Sessin, kokun, hasretin azat ettim onları
Halaya durdular, şarkı söylüyor serçeler üşümemek için
Bestesi, güftesi kendilerinin,
Yağmur taneleri değişik seslerle eşlik ediyor onlara
Bense uykuya dalıyorum, rüyada seni hatırlamak umuduyla
Aynanın yüzü kırık, senin aynaya sinmiş kokun soğuk
Anılar mı, anılar raflarda toz içinde…
01.12.2010
Sami ÇİFTÇİ
Kayıt Tarihi : 5.12.2010 03:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)