Bütün kızıl gölgelerin arasından köhne ruhumun çığlıkları süzülüyor.
Görünmez bir şehvetle gölgemin bekaretini almaya yelteniyor,en masum bakışlarıyla.
Faili-meçhul aşkların seslerini geri çekiyor.
Bu karmaşanın arasında;
ayaklarımın altında kalmış nefeslerim öksüz...
Kayıt Tarihi : 13.5.2011 12:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!