Ben gönlümü gömdüm gömeli toprağa,
hayatın zehrini susuz içerim
Zifiri karanlıkta kaybolan bir gölge gibi
kaybolur giderim
Gözlerimin buğusu görünmesin,
mendilim ıslansa bile
Geceler boyu ruhum kaldırımlarda kahrolsa bile
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta