“Ete kemiğe büründüm / Yunus diye göründüm“
Dün gece sabaha kadar, hep bu sözü düşündüm.
Etle kemik bu gölgeler âleminde
Bizi somut kılan, soyut olan düşünceye
Çıkınca ikisini de elimizde “ruh” kalır
Damla deryaya kavuşur, onu da Allah alır.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta