Yamaçlardan aşağı süzülen gölgeler,
Tarar güneşin sarı saçlarını, altın tozlarını eler.
Gölgeler, vefâlı dostlar,
Bırakmaz beni, ya önümde, ya arkamda gezer.
Bazı uzadıkça uzar,
Görür dev aynasında kendini.
Ya da utanır, büzülür köşeye,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
