Yitip gittim buhranlar anaforunda,
Gölgeler görüyorum karanlıktan daha kara.
Alıp götürüyorlar beni hiçlik diyarina,
Ulaşıyorum hiç kere hiç olduğum ana.
O an ki, orada ne his var ne mana.
Erişmek istiyorum hakikat-i vucuda.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta