Bu gece zaman ağır, sokak gölgeli,
Yürür bir silüet, yüzü çökmeli.
İçinde küllenmiş bir yangın gizli,
Sessizliğin koynunda kayıp bir iz gibi.
Issız bir yol boyunca adımlar kırık,
Sönmüş bir ışık gibi nefesi yılık.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta