Gölge Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Ne gölge edersin,
Ben zaten gece olmuşum,
Ayım kaçmış,
Yıldızlarım firari, zifiriyim.
Karanlıklar ülkesinde
Hiçbir yere kıyısı, sınırı olmayan bir şehirim.
Bu şehir hiç bu kadar kendi kendine yabancı değildi.
Geceyim ve yalnızlar şehriyim biraz,
Sevilmemiş cesedim
Bulvarlarda,
İnsan gibi sevmemiş bir yudum sularda.
Git şimdi
Aldığınla,
Dönme geri,
Kapım sürgülü sana,
Bu şehrin meydanları ikimize dar,
Ya sen ya ben
Kalacağız artık
Bu meydanda.
İkimizi birden kaldırmaz bu şehir...
Bu sokaklar,
Bu meydanlar,
Konuşmaz bizimle...
Billboardlar bizi yazmaz.
Bırak ellerimi artık,
Bir deniz olsun sesin,
Bir martı olsun şefkatin.
Ayrılık kelime yoksunu bir şiir,
Gökyüzü unutmak olsun,
Bir daha senin şehrine ayak basmayayım,
Basarsam şayet o meydana,
Göm beni ellerinle,
Toprağımı sen at üzerime,
Kuş gibi ölür sevenler,
Kuş gibi sevdiğinin elleriyle gömülür....

Mine Yılmaz Sevinç
27.Ekim.2022
02:00