Ufak bir göl kıyısında unuttuğun ten
Yaprakları öksüz bir dalda esen rüzgardır
Sen dalgalarını kayalara vurdukça
O ten dokunaksız bir tanrı kadar yalnızlaşacaktır
Bir adsız nehirden
İskelet vücutlarla hazırlanmış bir sandal
Elleri boş alabildiğince
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta