Gökyüzüyle Birgün Şiiri - Akın Zayim

havayı gördüm bugün
on adımlık havalandırmada
pamuk tarlaları gibiydi bulutlar
gözlerimi aldı renkler
bir yaz günü gibi
yumdum gözümü
gözlerime terimin sıcaklığını aldım,
üşüdüm...
sonra baktım etrafıma
duvarlar var yine,yine tel örgüler
su boruları kuşatmış dört bir yanı
git-gel aşınır betonların yalnızlığı
hapsetmişler oltaları da duvarlara...
hiç çiçek ekmeyi düşünmezler
yeşile de yasak kafalar
bir köşesinden karıncalar çıkar
duvarların
bakakalırsın,
hapsedemez onları betonlar
görünce tutku olur özgürlük...
siz hiç
dörtköşe gördünüz mü gökyüzünü
merdiven kurmayı düşler insan
bir sıçraşyışta atlayıvermeyi
her bakışta daha da yüksektedir
hayatın çıtası,
özgürlük Kaf Dağı'nın ardında değil
yürekte...yaşamda..
pes etmemekte,direnmekte.....
derken tekrar açılır kapılar
ve üstüne kapatılır 'zonk'sesiyle
o ses habercisidir mahpusluğun
derken her öğünde özgürlük vardır
sofralarda,
domatesin kırmızısında,
sevdalının sıkmasında
onda ellerinin sıcaklığı vardır
uzatıp alıvermek istersin
uyanırsın aniden

Sen mahpussun Akdeniz'in asi çocuğu
sevdaların özgür
kement at yakala özgürlüğü
öp gamzelerini yurdumun
gelin olmasın ellere...
1993-MALATYA