Apartmanlar
Apartmanlar
Caddeler
Sokaklar
Yürüyoruz
Oğlum şu yukarıdaki mavilik ne? diyorum
Bakıyor
Bakıyor
Şu mu? diyor
Bir balkonda sallanan mavi çamaşırı gösteriyor
Hayır diyorum
Şu tependeki koskoca mavilik nedir?
Tutuyorum başından kaldırıyorum iyice
Bakıyor
Bakıyor
Kandırma beni diyor
Koskoca gökyüzünü algılayamıyor.
Gökyüzü
Tepede
Kimseye aldırmadan
Hiç kıpırdamadan
Sütliman
Duruyor kendi kendine.
Daha ötesinde soluk sirüsler
Daha ötesi yıldızlar
Daha ötesi
Karanlık uzay...
Yine yürüyoruz
Otobüs durağında
Ayağında plastik terlikler
Biletle su satıyor bir kadın
Yer kum gibi toz toprak
Çekirdek kabukları
Kibrit çöpleri
Mısır koçanları
Ezilmiş bir sigara paketi
Kırpıntılar
Gazoz kapakları
İzmaritler.
Yine yürüyoruz
Parkı geçip.
Apartmanlar
Kent
Kalamış parkı
Geride kalıyor.
Sonunda deniz kıyısındayız.
Elimle gösteriyorum yukarıyı
Oğlum bak işte gökyüzü
Başını kaldırıp bakıyor
A baba, denizden çok büyük diyor.
Gökyüzünü öğreniyor.
Kayıt Tarihi : 6.3.2005 20:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)