Ben mavisinde değilim denizin
İster kırmızı, ister eflatun olsun.
Maviye de pek hasret değilim açıkçası
Bakarım gökyüzüne hasretim diner.
Belki yosun, belki iyot kokusu
Kimbilir, belki de balıkların kokusu
Her neyse beni denize çeken
İçimde özlemi dünyalar dolusu.
Deniz, ille de deniz olmalı
Yaşadığınız yerde dostlar,
Akıtmalı yüreğindeki acıları,
Alıp götürmeli kimseler görmeden
Ya da varsa sevda yüreğinde
Açıkça söylemelisin hiç çekinmeden
Meraklanma, kimseye söylemez deniz
Vermez sırlarını ellere dalgalar
Yoksa eğer yaşadığın yerde
Dalgalardan, yosun kokusundan bir iz
Çevir başını göklere
Olmayana gökyüzü de deniz.
Ankara, 07.03.2017, 13:05
Yılmaz ÖrmeciKayıt Tarihi : 7.3.2017 13:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Denizi seyretmek gibidir, bozkırda gökyüzünü seyretmek. /Neşet Ertaş
Şiirin son dizesi bunu çok başarılı bir şekilde anlatmış... Şiirinizi ve sizi kutlarım Yılmaz Bey.... Saygılarımla....
Yatılı okulum Elazığ olunca sudan çıkmış balığın denize özlemi gibi bir şey oldu denizsizlik... Sınıfın penceresinden üzerinde tek ağaç bile olmayan masa dağlara bakar, hep onların ardında deniz olduğunu hayal ederdim olmadığını adım gibi bile bile...
DALGA SESİ OLMASA DA HAVADA YOSUN VE İYOT KOKUSU OLMALI BENCE DE..
Kutluyorum şiiri ve sizi Yılmaz bey... Nicelerine. Saygımla...
TÜM YORUMLAR (7)