Yüreğimde sevgi kırıntıları
Yalnızlığım, bir de sen
Oturmuşuz bir tepede
Havadan sudan
Yalnızlığım atlıyor lafa
Tam seksen beş yıl önce
Hey ki hey
Orhan Veli geçti bu sokaktan
Sırtında tozlu paltosuyla
Eylül'ün vuslat kokan havası,
Cebinde iki dal cigarası
Nedendir bilemem
Seni görünce yaşadığım o tarifsiz his
Korkuyorum
Çünkü ne zaman o mavi gözlerine baksam
Uçsuz bucaksız bir denizdeyim sanki
Yağmur derinden sarmış şehrimizi
Sanki ruhumuza dokunan bir merhem gibi
Sen üzülme bulutlar yine seni selamlayacak
Ağaçlar, kuşlar, bu mübarek toprak
Yine seni anacak
İçime bir özlem doldu istemsiz
Afalladım kendime baktım
İnsan daha önce elini tutamadığı
Boynuna sımsıkı sarılamadığı
Yüzünü bile görmediği birini nasıl özler
Umudu ile kedi yumağı misali
Dünya bir yansımadan ibaretti
Gölgemde seni gördüm
Ruhuma sordum seni tarif etti
Seninle yandım yine seninle söndüm
Ruhum alev aldı en derin yerinden
Yine aklıma düştün
Yazmayacağım demiştim kendime
Yapamadım
Yine derinlerime düştün
Ağlamam demiştim kendime
Yapamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!