Taşkın Paşa çocukların paşasıydı
bir üniforması vardı ki takdire şayandı
vaktiyle paşalık yapmıştı vatana
severdi herkes onu
o da çocukları
dünya insanla dolu ama ben çaresizim
doğa yok olmakta yenik düşmekte yaşama
karıncalar yurtlarını terk edip
göç etmekte yüksek dağlara
ben ağlıyorum ben çaresizim
Sorun değil, alışkınım
Bir öpücüğe uzağım, dokunulmaya hasret
Beni izle
Hadi var olalım seninle
Bir gök gürültüsü
insanlar yolda yürür
hepsinin başında ayrı bir dert
ve ayrı bir hüzün
ellerinde karanfil
gözlerinde ışıltı
nereye giderler böyle
Kar tanelerinin altında
Yürürken yalnız
Düşünüyorum
Sessiz
Bir dostu
Yıllardan sonra görmenin
Sevmek istesem de kavuşamayacağım
O güzel gözlerinden savuşamayacağım
Sızarken aynalar arasından yüreğim
Senin gidişine hiç dayanamayacağım
Uğultusu yüreğimde çınlarken rüzgarın
gidip gelen nefes beyi
yağmurlu hava getirmelidir
sevip sevilen gönül beyi
güneşli günler getirmelidir
kandıralı hasan ağa yemiş en iyi armudu
her evde bir soytarı vardır
bizimkisi de çiko
eğlendirir bizi, güldürür
sevimlidir kendisi
o bir aile savaşçısıdır
şiiri yaşam edinmiştir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!