Hasret kaplamalı sürahiden,
Yudum yudum içtim gurbeti.
Ayrılık döşeli yoldan,
Adım adım aştım gurbeti.
Akşam kızıllığının adını,
Serin havana soğuk suyuna,
Hasret kaldım köyüm ben.
Akşam yolda gezme huyuna,
Hasret kaldım köyüm ben.
Senin derdini ilmik ilmik sevişime,
Uçun kuşlar uçun, semayla kucaklaşın
Sakın yanılıp konmayın dünyaya.
Gidin bilinmez ufuklara doğru, uzaklaşın!
Sevgiyi, barışı alıp götürün semaya.
Şiir nasıl yazılır acaba
Elinde kalem oyuncak araba
Oynarsın hayalinde evcilik
Mutlu olursun oynadıkça
Mutlu olur kelimeler
Dizelere dizersin tane tane
Ben çoktan gidecektim
Bitirim yollarından
Kendimi bekledim
Ben kendim gelmeden kendime
Gitmemeye söz verdim
Sözüm özümden çıktı
Kınalı melekler”
Bir Serkanı tanırım “yural”da
Biraz şiir tadında
Bir ses ki billur bade
(Oya) lı bir ses
Ah bir duysa herkes
soyuma ad verdiler
soyumu kaybettim
suyuma ad verdiler
suyumu kaybettim
sonuma ad verdiler
sonumu kaybettim
Ruhumda bin bir sancı,
İçim alev alev yanıyor.
Yenilen acı bir darbe,
İnsanı hayattan alıkoyuyor.
Üzülmene gerek yok demeyin,
İnsana ızdıraplar doluyor.
Geceler karanlıktır zaten,
Gündüzlerim de karardı bilmem neden?
Her gün beklerken seni rüyalarda,
Mutluluk ararken mahrum kaldım sevgiden.
Hasret bir mesken, ayrılık bir dost oldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!