Gökmen Sekin Şiirleri - Şair Gökmen Sekin

Canavar yetmi size, göz dikipsiz balığa
Bütün çabaz boş ula, inci kefal Erciş’in
Canavar balık mı oldu? Dönüsüz her kılığa
Geç bunları aş ula, inci kefal Erciş’in

Siz ki Vandan gelisiz, bizim balık bendine

Artık sana karışmam
Hayat senin haya-tın.
Yalvarsan da barışmam
Gidersen git çokta TIN.

Ömrümü yedin kızım

Sen pasta böreğe, ağzını bükerken
Fakir bulamazdı, peynirle cacığı
Biz ekmeğimizin, peşinde gezerken
Sen kız peşindeydin, zengin çocuğu

Ne darlık görmüşsün, ne yokluk canında

Sen herkesin özendiği, yaşamak istediği yersin
Sen aşkların en güzeli, EMRAH ile SELVİSİN.
Sen babamın diyarı, doğup büyüdüğüm yersin
Özümsen şivemsen, memleketimsen Erciş

Haraya gitse bu yürek, seni anlatır durur

Gezmekten hiç, olmaz elin
Baban evi, olup evin
Al oğluna, bir kart gelin
Daha gelme, Fevziye abla

Oğlu bekar, gitmez haca

Ah ulan dünya, sen varya
Parası olanı, adam etmişsin
Hep yalansın, hep rüya
Bel bağlayanı, candan etmişsin

Beş kuruş etmez, pis leşini

Bir içim, su gibisin
Sevilirsin sanmıştım
Yazık ucuz birisin
Boşuna tanımışım

Bu ağır güzelliğine

Bir ülkede dostum; adalet yoksa
Allah’ın verdiği taktir demek ki
Bir verip beş alan, tefeci çoksa
Yedi nokta iki, haktır demek ki.

Seçilen insanlar çalıp çırparsa

Özüm sözüm birdir, lafım hep çiy oldu
Seçtiğimiz herkes, çıktı gitti bey oldu
Gelen vurdu giden soydu, sözde bura il oldu
Sen deginen harasi, men diyim Erciş

Hizmet edenin başı dik, etmeyenin eğiktir

Dayı

Bacıyı everen, sormaz mı daha
Bir telefon etmek güç müdür dayı?
Tamam biliyorum, hayat çok paha
Sanki bu yiğenin aç mıdır dayı?