Korkuyorum iliklerime kadar yine yapayalnızım... Kimsem yok yine her zamanki gibi yalnızlığım ile basbasayim ...
Korkuyorum şimşeklerin sanki yüreğimi parcalarcasina cakisini iliklerime kadar hissediyorum beyaz beyaz ışıkların yüreğimi yakışı ve beni benden alan kimsenin baş ucumda olmayışı elimi sımsıkı tutan yanımda birisinin hiç olmadığı ve bundan sonrada olmayışı yakıyor yalnızlığın acısı ile korkular da bir arada şimşekler göklerin sesi çıkan ışık patlamalari battaniyenin altına saklansada içindeki çocuk iliklerinde hissediyor insan korkuyu ...
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta