GÖKLERDEN İMAN DÜŞER
Evrenin tek sahibi girse gönül bağına
Sol yanın omuz verir aciz kalan sağına
Maziye bakan yürek acır gençlik çağına
Dökülür göz yaşları dillerden aman düşer
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
