Nemli gözlerin kirpiğinde,bir ipte asılmış tüm renkler.
Nereye kayboldu acaba,rüzgarlarda titreyen gölgeler.
Renklerin defilesi sahnelenir.karanlık derin vadilerde.
Her rengin duası yankılanır,gök kubbenin mabedinde.
Sınırsız arzuların hasretiyle,gülerken ağlar nice yüzler.
Sevda bahçesinde boğulur,renklere sarılı düşünceler.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
