Gökkuşağının altındaki hazinemsin;
ben yaklaştıkça uzaklaşan.
Ve ben,
yaramaz çocuklar gibiyim;
Her yağmur sonrası sokağa koşup
gökkuşağı arayan.
Ne ben kovalamaktan yoruluyorum,
ne de sen,
bir görünüp bir kaybolmaktan.
Kayıt Tarihi : 9.4.2020 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)