Gökhan Yaşar Şiirleri - Şair Gökhan Yaşar

Önce gözlerini kapat,
Dilek tut en güzelinden.
Sonra üfle mumları,
Kutla on yıllık kardeşliğimizi
Ve kutla yeni yaşını

Aklımdakileri ifade etmeyi öğrenemedim...
Kafamı patlatırcasına ağrıtan düşünceleri dillendirmek için
Çok uğraştım.
Başaramadım...

Sanırım alışkanlığım oldu, çünkü

Seni beklediğim günlerin hepsi heba,
Artık gelsen de olmaz yarama deva.
Peki ya şimdi ne demeli sana?
Gözyaşı mı dökmeli hiç olmayışına,
Yoksa sevinmeli mi belki bir gün gelişine?

El ver gönül bağıma,
Tut en ince yerinden,
Kopmadan at düğümünü
Bir daha sevmeden.

Cevap ver;

Unutmayı nasıl başarabilirim?
Her gün yanımda olan,
Her daim sesini duyduğum birini
Nasıl unuturum?

Sesini, gözlerini, gülüşünü,

Şimdi ne fark eder gelmen?
Tekrar papatya bahçesine dönüştürebilecek misin
Cehennemden beter gönlümü?

Ne fark eder bir daha sevmen?
İlk güven olmadıkça

Nasıl olmalıydık sence?
Müzik seven ile kulaklığı mı,
Yoksa çay ile su mu?

Nasıl sevmeliydik sence?
Şiirler yazarak mı,

Aşkın gel gitli tarafındayım.
Önce geldin,
Sonra gitme taraftarıydın.
... ve gittin.

Gelmene meyilliyim.

Aşkı müziğe vermeyi öğrettin sen bana.
Duygularımı dökmeyi notalara.
Müziği sevmeyi,
Dünyanın sesini kısmayı öğrettin sen bana.

Raydan çıkmadan tuttun kolumdan.

Ah be dostum!
Bir gün olsun kırmamıştık,
Birbirimizi!
Niye dermansız dizlerimiz?
Hani bir zamanlar, dermandık
Birbirimize!