Gidiyorum kal diyen yok
Yanıyorum
Mezarlıklara savruluyor küllerim
Küllerim toz duman
Dağılıyorum
Bana gökyüzü oluyor mezarlıklar
Törpü olur sevgin dilimin hoyrat sivriliğine,
Yastığımda düşler gezinir,
Dişlerimin arasından
Gidermiyor şimdilerde her acıyı ilaçlar
Koynumda kangren bi’ sevgi
Revaçta yine menfaat var
Nazar mı değdi de böyle uykular
Uzar yine sabaha akşamlar
Uzar yanına kollarım bilmezsin seni arar
Buruşturdular ellerini,
Saçını ağarttılar.
Gördüğüm tabiatın en güzel yüzüne
Gökyüzü daralır kuşun kanadına
Birden kafesine sığmaz yüreğim
Gemiler yanaşırken limana
Yürüyorum, koşuyorum, duruyorum, bekliyorum,
Geçmiyor
Gri sevimsiz soğuk kaldırım taşları diziyorum
O nokta koydu
Ben virgül
Devrik cümleler eşliğinde veda ettik,
Kelimeler sarıldı. Yürekler sabit
Tozu kalktı mutluluğun
Elinde şarabıyla
Ya vicdan sadece menfaatçilerin
Buruşturup attığı bir duyguysa?
Kim bu cehennemde,
Zihnin zihnime değsin
En ücra köşesinde bulunayım
Gün doğarken bir pazartesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!