Gökhan Onma 4 Şiirleri - Şair Gökhan Onma 4

Gökhan Onma 4

İçimizde bir çocuk büyütürüz
Geceleri masumca...
Zaten çocuk denince akla ne gelir,
Düşününce insanca.

Bir şafak öldürülür dağa çıkınca,

Devamını Oku
Gökhan Onma 4

Tamam, kalbimi hapsederim — uğramasın kalbine.
Peki ya gözlerimi nasıl hapsedeyim, serçe gözlerine?
İnandırdım kendimi işte, bomboş sözlerine...
Çiçeğimdin; kopardılar, verdiler başkasının ellerine.

Seni anlatmak için bazen bulamam ne bir cümle, ne bir kelime.

Devamını Oku
Gökhan Onma 4

Sokaklarda gezinirken bir kadın görülmüş.
Elbisesi aydınlık siyah, saçları yaratıcı muhabbetiyle
örtülmüş.
Elinde pembe tokası, bileklerine geçirmiş.
Zorla mı, bilinmez; ama sorsan, kendisi öyle istemiş.

Devamını Oku
Gökhan Onma 4

Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü o gün şiir yazmayacam
Malani bulup şarkı dinlemeyecem
Her gece uyanıp yıldızları izlemeyecem.

Seni unutacağım, Halep kızı,

Devamını Oku
Gökhan Onma 4

Son kuşlar da mahkûm edildi göklere,
Dudaklarda son şarkılar da mühürlendi.
Gel de hâlimi bir gör, nasıl perişanım...
Adına aşk dedikleri bu şey,
Nasıl eritti beni, anlamadım.

Devamını Oku
Gökhan Onma 4

Artık yoruldu kalemim, kalbim yazamıyor.
Gözyaşlarım hapsoldum gözlerinde, artık akmıyor.
Soldu çiçeklerim, ilkbahar bile can vermiyor.
Anlamadım; neden sonbahar, dalımdan kopardığı yaprağımı geri getirmiyor?

Bırakma, tut nasır tutmuş ellerimden.

Devamını Oku
Gökhan Onma 4

Yollarını gözleye durdum,
Yolların oldu bekleyen yurdum.
Sen deniz, ben bir damla suydum,
Seni kelâmsız bir kitaptan okudum.

Devamını Oku