Gökhan Kirman Şiirleri - Şair Gökhan Kirman

Sen yanımdayken şiir yazmıyorum,
Uzaklara dalıp gidiyorum bazen,
Yokluğun düşüyor aklıma da,
Titriyor, titriyor, donuyor üşüyorum.

Yüreğimde tarif edilemez bir acı

Hangi soğuk bu yaşadığım,
Yokluğun mu,
Yoksa kış mı sadece?

Neden beyazlamış saçlarım,
Yokluğun mu,

Alışamasamda yokluğuna,alıştım katlanmaya acıya,
Verilen sözlerin tutulmadığını görünce dökülen gözyaşlarıma,
Çektiğim çilelere yanıyorum şimdi sadece.
Gözlerinde eridiğim günler kalmış şimdi sadece mısralarda,
Bana olan düşmanlığın bu kadar mı büyüktü ki,
Benliği aldın götürdün de doymadın kanıma içtin bitirene kadar.

Bir yıldız misali parlıyordu gözlerimde gözlerin,
Bir çağlayan misali sellendi gözyaşlarım;
Sen gittin gideli!
Ömür bir kelebek ömrü değil ki bu acıya katlansın,
Gönül bir dakikalık sevmediki,
Gözlerim seni görmediki sen yanımdayken,

Sizlersiniz bizi mutsuzluğa iten,
Sizlersiniz bizi yalnız bırakıp,terkeden.
Olanları hiçe sayıp birden gözden kaybolan,
Sonra hiç bir şey olmamış gibi gelen,
Sizler varya sizler.

Tatlı bir sesleniş sesin bahara,
Bahar senin adında daha bir başka,
Şahit olurlar kuşlar ölümsüz aşklara,
Düşmez sen varken aşklara ele ayağa.

Gülümsemen yeter yeniden doğuşlara,

Aşk mı seni böylesine umarsız yapan,
Yoksa sen misin böylesine günaha tapan,
En ölümsüz duygulara tırpan vuran,
Ağlatan, sancıtan yaralayan vede öldüren.

Ben senin bir adınıda aşk sanırdım,

Deli diyorlar bana hala seni sevdiğim için,
Diyen desin diyeceğini kimin umrunda.
Dön veya dönme ben senden vazgeçemem,
Nasıl gerçek bir sanatçı sanatından vazgeçemez; ;
İşte benim ki de öyle bir şey.

Hüzünlere diren yüreğim;
Diren ki gençlik elden gitmesin,
Saçların hep aynı karalıkta kalsın,
Gözlerinin Altında ne torba olsun nede göz yaşı.

Hüzünlere diren yüreğim;

Yıldızların haykırışı uykumu böldü,
O karanlık koridorlardan yürürken,
Karşıma çıkan ne olabilirdi aşktan başka,
Gözlerini dikmiş bana bakmaktaydı.
Gözlerinde alev ve duman rengi bir karışım
Gözlyaşlarım lav gibi akarken suratımı yakarak