Harman zamanıydı aşkımızın doğum sancısı
Toprak köy yolunu toza bulayarak getirdi seni
Köyün aksi, hatırsız, ruhsuz arabacısı
Meydana toplananlar arıyorken kendine geleni
Ben uzaktan aldım sakladım gönlüme emanetimi
Nefes sesleri karışıyor geceleri birbirine
Her duyduğum nefes şükre sebeb Rabbime
Can sağlığı habercisi uykusuna yenik beynime
Küçük bedenlerimin varlığına delalet
Sırlar saklayan bir göl karşıda
Oturuyor sırrı uğurlayan kıyıda
Dert mi istek mi yolcusu o anda
Bilinmez gayba karışır onla.
Serin suları çeker içine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!