Merhaba kadınım;
Yeni bir güne uyanıyoruz
Kim bilir bugünde karşılamıyacağız seninle
Bugün de uzaktan seyredeceğim o güzel gözlerini
Özlemişim biliyormusun,Sana bakmayı,Sana gülmeyi
Aslında çok da fazla acıtmıyor canımı yokluğun
Belki bir sabah uyanıpta göreceğim seni,
Avcumda yıllarca biriktirdiğim hayallerimi,
Ufukta açan güneşin alnıma vuran ışıklarını,
Her semasında ayrı kandil yanan ülkemi,
Seni göreceğim güzel kadın.
Sabahlar senden arınmış,gecelerse kuytu bucak
Karınca cesetleri dolu yollardan geçerken
Gördüm, sevgililerin yabansı samimiyetini
Yoksullar gördüm yollar boyu
Kını aç,
Korkunç sabanlı azrailler beklerken cesedim
Yollar boyu aralarken pencereleri
Sabahlar uzansın percerelerine zümrüt gülüşlü kadın
Her biri memleket kadar özlem dolu olsun
Çiçekler açsın evinin bahçesinde
Her biri senin kadar güzel olsun
Ellerin ellerime değsin bu yanlızlığımın arifesinde
Birsey var icimde sevgilim
Bir hüzün
Gariptir,nerden geldiği bilinmez
Faili mechul cinayetler işler yüreğim
Kendi cesedimde parmak izlerim
Göğsümün çeperinde iki kurşun izi
Şimdi umuttur deniz ufkunda açan güneşin parıldaması
Çocuklar kadar özgür olabilmektir belkide hürriyet
Ülkemin toprağı gibisi yok bu cihanda
İşte Galata'sıyla direnen İstanbul'u
Orada çırpını veriyor binlerce kederli yürek
İşte tam karşında; bakıveriyor İstikaliyle Taksim
Ömür geciyor bizden,vakit gec artık
Kapılıp gidiyoruz zamanın sellerine
Yüreğimizde müebbet bir yara
Bütün şehir bizi kesiyor seher vakitlerinde
Düş sokaklarından sesin yankılanıyor nutkuma
Sevgin hayalet bir gemi bu sevda çölünde
Şimdi gözlerini dolaşmak vakti
Kalbinin çıkmaz sokaklarinda hezimete ugramak vakti
Yenilmek vakti sana,İclerim den gecerken hüznüm
Ve şimdi,Burada,ölüme ceyrek kala
Vedalasmak vaktidir
Çocukluğuma dair mektuplari yırtıp atmak saatleri
Yalnızlık ne biliyormusun?
Insanın kendisiyle kavgasıdır yalnızlık.
Uzun caddeleri tek solukta
Ve korkar adımlarla yürümektir.
Şehrin güneşlerinden arınıp
Soyut dallarında yoksun biçimde açan çiçeklerin
Biliyorum,İnsalık öldü
Yarınlara umutla bakmak imkansız
Karanlık sabahlar ardında saklanmışcasına bakan gecelerde
Umutsuzluk cerahına düşmüş onlarca göz
Sonsuzluğun fergahında yüzlerce fecri yıkan anneler
Ölümü anne karnında tadan binlerce küçük yürekler



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!