Bu hayat hiç bu kadar adil kurşunlarla
Saplamamıştı genzime aşkı
Yüzüme,gergin bakışların
İgneleyen tonları vuruyordu
Esmer güneşine kadrin
Binlerce Fışkını saplar idim
Ey gönlümün alacakaranlığı
Susamış çeşmelerim yokluğundan ötürü
Oturup iki arşın demlenesi var çayımın
Ellerinin kavrulan sıcaklığında.
Kaç asırdır değmiyor tenine gögüs kafesim
Savrulası var saçlarımın
Çocukluğum tuhaf gecti
Evinin bahcesinden ayrılmazken akranlarim
Ben kendi dünyamda oradan oraya kaçar
Sefil hayaller kurardim
Cebimde bir çakmak sünnet niyetinden
Elimde birkac misket
Gittikçe azalıyoruz sayın insanlık
Ömrümüzü bir çiçeğin tortusuna seriyoruz
Yokluğun o ince sızısı
Yüreğimizi keskin bıçaklarla yarıyor
Ve annelerimiz bayraklara sarılıp ağlıyor
Nedenini bilmediğimiz bir ölüm yıkıyor evimizin duvarlarını
Ülkemizin son zamanlarda kanayan bir yarasına değinmek istiyorum. Son zamanlarda sosyal medya da patlama yapan kitap merakı malesef ülkemizde yanlis yerlere doğru ilerlemekte. Ülkemizde gittikce etkisi azaltilmaya başlayan Edebiyat safhası son zamanlarda bırakın azaltılmayı adeta ayaklar altına alınıyor. Cok okumayan bir ülke oldugumuz açıkça ortada. Milenyum çağı diye adlandırdığımız bu 18 yıllık dönemde malesef Turk Edebiyati eskisi kadar yoğun ve etkili eserler verememekte. Bunun verdiği boşlukla da özelllikle simdilerde bazi sosyal medya fenomenleri ve şarkıcı birey ve bireyler uzmani olmadığı Edebiyat dalına yönelmeye başladılar. Bunun neticesinde parasi olmadığı icin kitap yazamayan nice usta yazarlardan,Para basan ama kitap yazamayan kendisine yazar diyen bu kesime muhtac kaldık. Muhtac derken beyan etmek istediğim şudur; Son birkac yılda toplumu ve bireyi akıcılığa sürükleyecek,icinde gercek olgu veya olaylarin ele alınmadığı,gerek üslubu gerekse edebi yönü zayif romanlarin cikmasi bu kesimleri kitap yazma konusunda cesaretlendirdi. Ozellikle twitter,you tube,instagram gibi sosyal medya aracılığıyla topluma hitap etmis bir kac sahis ve sayfalar son zamanlar da çıkardığı kitaplarla bunu bize açık açık; gösterdi. Okurlarin bu konuda hassasiyet göstermeleri ve böyle kitaplari almamalari gerektiği şahsi dusuncemdir. Edebiyatimiz birakin eski de kalsin ancak öz kalsin,Bu tür iki dizeyi birlestirip basit bir süslemeyle duz yazilar yazip kendisini sair,yazar ilan eden kişiler Yasar Kemal,Sabahattin Ali,Resat Nuri Güntekin ve nice yazarlarin zamanında hatsafha ya çıkardığı edebiyat seviyemizi ayaklar altina alip ezmeye devam etmesin. Malesef edebiyatımızın gelecegi konusunda kendisini yaşca degil karakter bakımından; geliştirmiş,olgun insanlarin samimiyetinden baska guvenecegimiz bir şeyimiz yok,Umarim okur yazar kesimimiz bu saçmalığı en iyi sekilde boykot eder ve edebiyatimizi bu sahis ve sahislardan kurtarir. Mustafa Kemal Atatürk ün de dedigi gibi;Tüm ümidim gencliktedir.
Bizden bahsetmeli denizlere
Ve yahut yaşamdan biraz
Tuz biber katsa yaralara seneler
Ölüm bu kadar acı olurmuydu ya?
Gece lambası kadar sönük
Hürriyet kadar sütbeyaz ömrüm
Şimdi aklıma geldin yeniden
Galata'da şarabımı yudumlarken
Mazi geldi aklıma,derin mazi
Hani şu yaşanıpta yaşandıgı bilinmeyen
Yokluğundan bu yana esen meltemlere sordum seni
Şiirlerime sordum seni,kendime sordum
Gün doğarken sararan birşeydi benim yüzüm.
Şakaklarıma vurunca güneş perdelerin parmaklıklarından
Tenimi bozguna uğratırdı.
Ey kirpiklerime konan güvercin
Birazdan uçacaksın biliyorum
Ayaklarında prangalar,çakrışlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!