Ah, içimdeki o mavi çocuk..
Dünyanın kirini avuçlarına sığdıramaz,
Ama bir tek gülüşüyle,
Dünyayı temizler sanırdı.
Ben de inanırdım ona…
Belki de bu yüzden,
Hangi yaşa varsam
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta