Göğün Uzaklaşan Yolcusu Şiiri - Hayati G ...

Başlangıçta
Karanlık boşluğun ortasında
Üç yürek atardı aynı ritimde
Güneş Dünya ve ben
Birbirimize görünmez bağlarla bağlı
Yaşardık bir uyum içinde

Ben Ay
Dünyanın etrafında dönen gümüş bir muhafız
Gecenin kapılarını açan sessiz bir nöbetçi
Sen Dünya
Mavi ve yeşilin en güzel şarkısı
Denizlerinin dalgalarıyla bana seslenen sevgili
Bulutların arasından bana uzanan
O görünmez duygusal bağ
Ve Güneş
Altın tacıyla göğün hükümdarı
Hem bizi ısıtan hem de gölgemizi çizen tanık

Ama evren
Hiç bir hikayeyi sonsuza dek aynı sayfada tutmaz
Zaman görünmez bir rüzgar gibi
Beni senden yavaşça uzaklaştırdı
Her yıl
Bir adım daha attım bilinmezliğe
Gelgitlerin bana yetişemez oldu

Güneş
Sessizce izledi bu ayrılığı
Işığıyla hala aramızda köprüler kuruyor
Ama köprüler de
Yıldız tozuna dönüşür

Ben göğün yolcusu
Artık uzak ufuklara doğru süzülüyorum
Yörüngem bir zamanlar senin kollarındayken
Şimdi sonsuzluğun haritasına işlenmiş bir rota

Yine de bil ki
Her dönüşümde sana bakıyorum
Her gece yüzümü sana çeviriyorum
Çünkü ben
Uzaklaşan ama seni unutmayan bir dostum

Ve bir gün
Belki başka dünyalar bana bakacak
Adımı başka dillerde fısıldayacak
Senin denizlerin artık
Benim adımı fısıldamayacak
Ama ben
Hep senin göğünde doğan
Ve senin gecende batan Ay olacağım

Her yıl
Bir parmak ucu kadar uzaklaştım senden
Fark etmedin belki
Ama kalbim biliyordu