Göğe Komşu Topraklar Şiiri - Meltem Yıld ...

Göğe Komşu Topraklar

Memleketim gibiyim bu aralar,
bir yanım keşfedilmeyi bekler.
Bir yanımda göğe uzanan asi dağlar,
Bir yanımda Çoruh’un zincir tanımaz öfkesi var.

Çocukluğum yaylaların koynunda geçti,
Sislerin perdesinde saklandı düşlerim.
Karlı doruklara yaslanıp dinledim,
Gecenin koynunda yıldızların türküsünü.

Artvin… göğe komşu toprak,
Yeşilin koynunda maviye dokunan,
Her taşında yiğitlerin nefesi,
Her rüzgârında anaların duası var.

Bir köy düğününde tulum ağladığında,
Yüreğimde ayrılık acısı uyanır.
Davul-zurna vurdukça yeri göğü,
Hasretim titrer, özlemim dağlanır.

Ve horon ateşi yanar meydanlarda,
Ayak sesleri yankılanır dağlarda.
Karadeniz’in rüzgârı vurur yüzüme,
Özgürlüğün türküsü karışır nefesime.

Her yolun sonunda yine sana çıkarım,
Her yabancı şehirde adını fısıldarım.
Sürgün olsam, gurbet yutsa da beni,
Bir nefesinle yeniden can bulurum.

Ben de senin gibiyim memleketim;
asi ve mavi, hırçın ve sakin,
Bir yanım gür çağlayan, bir yanım sessiz bekleyiş.
Keşfedilmeyi bekleyen vadilerim var içimde,
Ve bilirim; nereye gitsem
Kalbim sana doğru akar yeniden.