Göğe Asılı Umut Şiiri - Nimet Öner

Göğe Asılı Umut

Ben her akşam
el sallarım güneşe
Sanki vedalaşır gibi bir dostla,
sanki alnına öpücük kondurur gibi bir çocuğun
sanki senin yokluğuna alışmaya çalışır gibi usulca
bir vedalaşma duası,
bir gün batımı secdesi gibi
Derim ki içimden:
Bugün de bana göz kırptın, teşekkür ederim.
Ben bugün de düştüm,
kırıldım, sustum… ama yaşadım.
Ve sen battın ya,
demek ki vakit tamam
göğe yüklediğim bütün dualar yerine ulaşacak birazdan

Her akşam
kırmızıya çalar kalbim
gidişinle
Ve her akşam
gözlerim bir ufuk çizgisinden
seni sorar.

Ben her akşam el sallarım güneşe,
çünkü onun gidişi
senin varlığına çok benzer
Sessiz, vakarlı, derin
ve asla tamamen gitmeyen

Ey göğe asılı umut!
Ey battıkça doğan hüzün!
Ben seni uğurlarken
biraz kendimi gönderirim her akşam
biraz da seni beklerim sabaha.

Azra Nimet Öner