Bırak!
Gözlerimden, gözyaşlarım kanarcasına aksın...
Bırak!
Gönlümün yağmurları, İstanbul'un kaldırımlarına yağsın...
Sen git!
Düşünme ağlayanını...
Ve gülsün yüzün!
Ben böyle sonlara alışkınım...
Kokusu burnumda tütecek, uzak iklimlerin çiçeği, hoşcakal!
Umut dünyamın hiçe açılan kapıları kadar,
Mutluluğun resmini çizmeyi beceremeyip, çöpe attığım şiirlerim kadar,
Özgürlüğünü altın kafeslere değişmeyen göçmen kuşlar kadar,
Yolun açık olsun!
Elveda göçmen sevdam...
Elveda! ...
Kayıt Tarihi : 15.3.2001 11:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Günay aktağ.
TÜM YORUMLAR (2)