uçurtmamın ipini kopardılar
yıldızlarımı ürküttüler anne...
anlayamadım
ne istediler benden…
körpe gönlüm dayanır mı
hüzne ve kedere
bir kez bile bayramlıklarımı
giyinmemişken...
göç yolunda
yol alırken bir bilinmeze
cebimde ellerim
ellerimde hüzünlerim
umudumu gömdüm
ardımdaki viranelere
belki vefa çiçekleri
açar diye...
ekim / 2020
Abdulnasir Kımışoğlu
Kayıt Tarihi : 6.5.2023 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!