Biraz evvel bir bardak Çay'ın,
Yüreğimi kattım demine.
Gönül denen yüce sarayın,
Büründüm gizli matemine..
Hangi bulut örtebilir ki ,
Kabuk bağlamamış yarayı..?
Hangi rüzgâr bulabilir ki,
Gönül ile kopmuş arayı.?
Hüzünle dolu bulutların,
Toprak altındadır güneşi,
İçi küf tutmuş umutların,
Yürekte küllenir ateşi..
Yıldızların gözlerine baktım,
Gurbet dolmuş yine bu gece..
İki damla hasret bıraktım,
Kavuşuyor şimdi hece hece..
Kayıt Tarihi : 4.3.2022 12:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!