Gerçekten hayret ediyorum, dostlarıma ne oldu?
Ben karanlıktaydım,ama onlar ortada yoktu.
Koşuşuyordum şu dos'tan bu dosta ama nafile,
Tek,tek kapılar suratıma kapanıyordu; Doslarım kaçıyordu benden,
Ben'se onlara doğru koşuşuyordum inadına ne fayda.......
Karanlığın ortasında kala kalmıştım artık güneş açmayacakmıydı:
Bana elleri uzanmıyordu doslarımın oysa onlar aydınlıkta yanımdaydılar,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta