Ne umudum kaldı
Ne hayalim
Anlayacağın ben bu kez
Bittim yarim.
Ben bir çocuğum anne
Şefkatinle sevmeyi öğretme bana.
Sen de çok sevme beni
Kaybedersem
Yada gidersen üzülürüm
Beni seviyorsan bana sevmeyi öğretme...
Akmak için gözü kör eden bir yaşı durdurmak öylesine zor ki sevgilim.
Gözüm değil içim ağlıyor ama susacağım
Susmalıyım çünkü
Bir canımı bin defa öldürmene rağmen
Susmalıyım.
Sen benim hiç bilmediğim
Ama hep gezmek istediğim bir şehirsin
Aslında sen ne İstanbul
Ne de İzmirsin...
Gitmeni hiç istemiyorum ama bazen gitmek gerekiyor işte.
Ama bu gitmek çok farklı...
Resmen kanayan bir yaraya elimde bir avuç tuzla basa basa gidiyorum!
Resmin karşımda
Baktıkça delirir gecem
Koyu bir sevdasın sen içim de
Hasretin ızdırap ama olsun
Sarılınca geçiyor ne de olsa
Kalemim elimde kalıyor
Sen bakma ben severim
Eğer sevilmiyorsam da
Sevdiğim kadar
Giderim.
Bakma benim çok güldüğüme
İçim bir tayfun
Acı keder ve daha niceler karışır içimde
Bir yangın ki saman alevinden beter
Bir kıvılcımdı oysa bunun sebebi
Sadece bakışların gibi küçük bir kıvılcımdı
Dokunamadığım bir ten parçası
Dudakların.
Sevişemediğim bir tutku
Güzelliğin.
Kayboldukça unuttuğum bir ezgi
Senin sesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!