Eğitimci bir Anne/Baba nın kızı olarak dünyaya geldi, hep ötekileşen... Onlar ötekileştirmemeyi kanına işlerken üstelik. On beşinde kanadı kanayalı kaleminin mürekkebi bitmedi... Çoğu zaman insanlara susup kâğıda dert yandı, biraz yaş akıttı. Bazen alaycı martılara bir simit karşılığı sır sattı... Bazen Gizem Gizemdir dedi. Bazen Ütopyanın Piraye’si oldu. Şimdi dünyadaki İz i Duru ya mirası olsun istiyor,
Yüreğinin kilidi kayıp sandıklarından çıkardığı cümlelerden şiir takımları...
Annemin annesinden miras bu sancı
Yasak aşkı seçti ne acı
Elinde eski terazi
Gücü yetene kadar yürürüm sandı
Terazi bu
Dengi dengine tartmaz aldandı
hangi savaşın kahramanıyım
ellerim yara bere
bıraktım artık gardımı yere
toz toprak içerisinde kalmış saçlarımı araladım
gel
yorgunsan dinlen alnımın yatağında
sol yanımda öldürdüğüm düşlerim
vuruyor şimdi beynimin pervazlarına
oysa bir zamanlar ellerimle takmıştım kanatlarını
ağzımda çok izmaritli düşsel ruh gıdalarının küf tadı
dilimde tek dersten sınıfta kalışımla doğru orantılı
ağzımda biriken küften mütevellit küfürler
olmayacak hayallerimi siliyorum yine
dokunmaya çalışırken
bir adamın ait olmadığım kalbine
yazgı diyorum buna
çizgi biraz da
ait olmak da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!