Giz Şiiri - Merve Yalçın

Gün dönüm noktasında sıkışan kalbim,
Ritimleri eli ayağına dolanan kalbim,
Bir ileri bir geri atan kalbim,
Konuşalım,çözülür belki içimizde düğümlenen.

İçimde bir harp,
Elimde kemikten bir mızrap,
Serde şarkıdaki kara dumanlar,
Bedenimde mecruh bir kalp.

Kendime bile söyleyemediklerimi,
Göğsümde taşıyorum zırh gibi,
Kimi koruyorum bilmem.
Belki beni benden iyi bilen kendimi.

Giz de nihan da kalmadı,
Dünya da dönmekten yoruldu artık.
Kaldı mı çırpınışlarımın haddi hesabı
Kalan şey metruk bir bina artık.